Μηνίσκος – Ρήξη

Αντιμετώπιση της ρήξης μηνίσκου

Μια ρήξη μηνίσκου μπορεί να αντιμετωπιστεί συντηρητικά ή χειρουργικά.

Κατά κανόνα οι μικρές εκφυλιστικές ρήξεις μπορούν να αντιμετωπιστούν συντηρητικά για ένα χρονικό διάστημα 2 με 3 μηνών. Αυτή η θεραπεία περιλαμβάνει ανάπαυση, χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών, τροποποίηση των δραστηριοτήτων του ασθενή, κρυοθεραπεία και αποκατάσταση με φυσικοθεραπεία. Με την πάροδο αυτού του διαστήματος και την κατάλληλη αποθεραπεία οι πλειοψηφία των ρήξεων γίνονται ασυμπτωματικές (η ρήξη συνεχίζει να υφίσταται αλλά ο ασθενής δεν πονάει πια). Εάν όμως ο πόνος ή το οίδημα επιμένει και δυσκολεύει την καθημερινότητα του ασθενούς τότε ενδείκνυται η αρθροσκόπηση και η αφαίρεση του ραγέντος τμήματος του μηνίσκου.

Οι οξείες ρήξεις σε νεαρούς ασθενείς απαιτούν, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, χειρουργική αντιμετώπιση με τη μέθοδο της αρθροσκόπησης. Η αρθροσκόπηση του γόνατος γίνεται μέσα από δυο μόνο τομές του δέρματος, μήκους ενός περίπου μισού εκατοστού η καθεμιά. Ο ορθοπαιδικός τοποθετεί στην πρώτη οπή το αρθροσκόπιο (μια ειδική κάμερα),  ενώ στη δεύτερη οπή τοποθετεί ειδικά αρθροσκοπικά εργαλεία που βοηθούν στην επιδιόρθωση της ρήξης.

Κατά το χειρουργείο είτε γίνεται προσπάθεια διάσωσης του μηνίσκου μέσω συρραφής της βλάβης, είτε αφαιρείται το τραυματισμένο κομμάτι του μηνίσκου (μερική μηνισκεκτομή). Η επιλογή της θεραπείας εξαρτάται από την αιμάτωση του ραγέντος τμήματος του μηνίσκου, αλλά και την μορφολογία και την ηλικία της βλάβης.

Έπειτα από μια μερική μηνισκεκτομή, ο ασθενής μπορεί να περπατήσει άμεσα με πλήρη φόρτιση του άκρου. Σε περίπτωση συρραφής του μηνίσκου το πρόγραμμα αποκατάστασης είναι πολυπλοκότερο και διαρκεί περίπου 2 μήνες.